کتاب بلاغت از آتن تا مدینه بر این اساس نوشته شدهاست که ریشههای بلاغت اسلامی در دل فن خطابۀ یونان و روم است، نه در مطالعات قرآنی و بررسی اشعار عربی. نویسنده به این منظور تاریخچه و اصول فن خطابۀ غرب را بیان کرده و البته این را منظور ثانوی کتاب معرفی کردهاست. قصد ما در نوشتار حاضر آناست که ببینیم این ادعا تا چه حد مقبول است و نویسنده بلاغت اسلامی را چهقدر میشناسد. نوشتار حاضر در باب آنچه که بلاغت غرب خوانده میشود نظری ندارد. نظر نویسندۀ این مقاله بر این است «بلاغت اسلامی» در همۀ ادوار یک معنی نداشتهاست و نمی توان با آن به مثابۀ یک کل یکپارچه برخورد کرد؛ نکته ای که در کتاب بلاغت: از آتن تا مدینه از آن غفلت شدهاست.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |