چکیده: (2651 مشاهده)
در 1999 نیورک تایمز ادوارد سعید را یکی از مهمترین منتقدان ادبی زنده نامید. وجه کمتر شناخته شدۀ فعالیتهای حرفهای ادوارد سعید در ایران، پژوهشهای ادبی اوست. تحلیل و نقد آثار جوزف کنراد، جین آستین، جاناتان سویفت، آلبر کامو، ارنست همینگوی، موریس مرلو-پونتی، نایپل، نجیب محفوظ، الیاس خوری و چندین نویسنده غربی و عربی دیگر در کارنامۀ سعید بهچشم میخورد. در 1978 کتاب دورانساز شرقشناسی را منتشر کرد؛ این کتاب گفتمان غالب در دپارتمانهای علوم انسانی غرب را متحول ساخت. سعید بنیانگذار مطالعات پسااستعماری است و نویسندگان زیادی متأثر از آرای او هستند مانند گایاتری اسپیواک، هومی بابا. در عرصۀ اجتماعی هم روشنفکری پویا بود. از اعضای فعال سازمان آزادیبخش فلسطین (PLO) بود امّا در 1997 پس از پیمان اسلو -با نارضایتی از عملکرد سران سازمان- از عضویت در آن استعفا کرد. همواره در نشریات گوناگون و تریبونهای مختلف از حقوق تضییعشدۀ ملت ستمدیدۀ فلسطین دفاع کرد. درواقع شرقشناسی و مطالعات مرتبط با آن و همچنین مسئله فلسطین دو جنبه مهم آثار برجایمانده از اوست.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1396/6/12 | پذیرش: 1396/6/12 | انتشار: 1396/6/12