دوره 2، شماره 9 و 10 - ( 4-1396 )
جلد 2 شماره 9 و 10 صفحات 4-3 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
موسوی مصطفی. سرمقاله/ فرهنگ و اقتصاد. فصلنامه نقد کتاب ادبیات و هنر. 1396; 2 (9 و 10) :3-4
چکیده: (1720 مشاهده)
فرهنگ و اقتصاد
در پایان سال 1395 به سردبیران فصلنامه‌های نقد کتاب ابلاغ شد که به‌دلیل مضیقه‌های اقتصادی دولت در بودجه سال 1396، در انتشار فصلنامه‌ها باید تغییری به‌وجود آید و حتی‌الامکان به‌جای 4 شماره در سال 96، به تدبیر سردبیران 2 شماره منتشر شود به امید این‌که در سال بعد اوضاع اقتصادی بهبود یابد و روال سابق پی‌گیری شود. البته بعداً در گفت‌وگوهای پراکنده دست‌اندرکاران فصلنامه‌ها و مسئولان خانه کتاب، قول‌های مساعدت داده‌شد که امیدواریم عملی شود.
این‌که اولین تبعات سیاست‌های اقتصادی انقباضی شامل حال فرهنگ و دانش می‌شود جای تأمل دارد. در دانشگاه هم در طی چند دهه اخیر سابقه این ماجرا تلخ و ناگوار است. کم‌کردن بودجه دانشگاه‌ها تا پنجاه درصد، به‌دلیل مشکلات اقتصادی دولت، چندباری اتفاق افتاده‌است. نمایندگان محترم مجلس و مسئولان دولتی در حالی این تصمیم‌ها را می‌گیرند که به نظر نمی‌رسد احدی از آحاد مردم به کاهش بودجه دانشگاه‌ها رضایت دهند.
آسیب‌پذیری حوزه فرهنگ و دانش در اثر اِعمال سیاست‌های اقتصادی، ناشی از دیدگاه اولیای امور است که برای فرهنگ و دانش در رشد و توسعه اهمیتی قائل نیستند، فرهنگی که همچون هوایی است که در آن تنفس می‌کنند ولی متأسفانه دیده نمی‌شود. به این امر البته نباید یک‌سویه نگریست. اصحاب فرهنگ و دانش هم در معرفی و نشان دادن اهمیت این حوزه به سهم خود قصور ورزیده‌اند که به چنین وضعیتی رسیده‌ایم. ما به‌عنوان اصحاب فرهنگ نتوانسته‌ایم کالاهای فرهنگی مناسبی تولید و عرضه کنیم که در سبد مایحتاج روزانه و هفتگی خانواده‌ها قرار گیرد و مردم ناگزیر از تهیه آن‌ها باشند. متأسفانه حاصل کار اصحاب فرهنگ در حد جزوه‌های کنکور هم نبوده‌است که خانواده‌ها به هر قیمتی شده حاضر به تهیه آن‌ها هستند. تیراژ اندک کتاب‌ها و مجلات در مقابل تیراژ چندده‌هزاری این جزوه‌ها شاهد گویایی است. پدیدآورندگان این‌گونه آثار بنا بر تب مدرک‌گرایی افراطی که گریبان‌گیر جامعه ماست محصول خود را ضروری معرفی کرده‌اند ولی نویسندگان، شاعران، مترجمان، فرهنگ‌نویسان، منتقدان و... نتوانسته‌اند آثار خود را در فهرست مایحتاج ضروری مخاطبان خود بگنجانند. به‌نظر می‌رسد تا وضع چنین باشد و فرهنگ و محصولات فرهنگی در چرخه اقتصادی قرار نگیرند و حضور خود را توجیه نکنند باید شاهد تأثیرات ناگوار حوزه اقتصادی و تصمیم‌گیری‌های مسئولان آن باشیم.
ضمن تأکید بر خواسته اهل قلم که توجه مسئولان را به عنایت بیش از پیش به حوزه فرهنگ خواستارند از اصحاب فرهنگ و هنر باید خواست که به توجیه اقتصادی محصولات خود بیندیشند تا در آینده حتی‌المقدور از وابستگی به نفت و مالیات و بودجه دولتی رهایی یابند.
سردبیر
سیدمصطفی موسوی‌راد
در پایان سال 1395 به سردبیران فصلنامه‌های نقد کتاب ابلاغ شد که به‌دلیل مضیقه‌های اقتصادی دولت در بودجه سال 1396، در انتشار فصلنامه‌ها باید تغییری به‌وجود آید و حتی‌الامکان به‌جای 4 شماره در سال 96، به تدبیر سردبیران 2 شماره منتشر شود به امید این‌که در سال بعد اوضاع اقتصادی بهبود یابد و روال سابق پی‌گیری شود. البته بعداً در گفت‌وگوهای پراکنده دست‌اندرکاران فصلنامه‌ها و مسئولان خانه کتاب، قول‌های مساعدت داده‌شد که امیدواریم عملی شود.
این‌که اولین تبعات سیاست‌های اقتصادی انقباضی شامل حال فرهنگ و دانش می‌شود جای تأمل دارد. در دانشگاه هم در طی چند دهه اخیر سابقه این ماجرا تلخ و ناگوار است. کم‌کردن بودجه دانشگاه‌ها تا پنجاه درصد، به‌دلیل مشکلات اقتصادی دولت، چندباری اتفاق افتاده‌است. نمایندگان محترم مجلس و مسئولان دولتی در حالی این تصمیم‌ها را می‌گیرند که به نظر نمی‌رسد احدی از آحاد مردم به کاهش بودجه دانشگاه‌ها رضایت دهند.
آسیب‌پذیری حوزه فرهنگ و دانش در اثر اِعمال سیاست‌های اقتصادی، ناشی از دیدگاه اولیای امور است که برای فرهنگ و دانش در رشد و توسعه اهمیتی قائل نیستند، فرهنگی که همچون هوایی است که در آن تنفس می‌کنند ولی متأسفانه دیده نمی‌شود. به این امر البته نباید یک‌سویه نگریست. اصحاب فرهنگ و دانش هم در معرفی و نشان دادن اهمیت این حوزه به سهم خود قصور ورزیده‌اند که به چنین وضعیتی رسیده‌ایم. ما به‌عنوان اصحاب فرهنگ نتوانسته‌ایم کالاهای فرهنگی مناسبی تولید و عرضه کنیم که در سبد مایحتاج روزانه و هفتگی خانواده‌ها قرار گیرد و مردم ناگزیر از تهیه آن‌ها باشند. متأسفانه حاصل کار اصحاب فرهنگ در حد جزوه‌های کنکور هم نبوده‌است که خانواده‌ها به هر قیمتی شده حاضر به تهیه آن‌ها هستند. تیراژ اندک کتاب‌ها و مجلات در مقابل تیراژ چندده‌هزاری این جزوه‌ها شاهد گویایی است. پدیدآورندگان این‌گونه آثار بنا بر تب مدرک‌گرایی افراطی که گریبان‌گیر جامعه ماست محصول خود را ضروری معرفی کرده‌اند ولی نویسندگان، شاعران، مترجمان، فرهنگ‌نویسان، منتقدان و... نتوانسته‌اند آثار خود را در فهرست مایحتاج ضروری مخاطبان خود بگنجانند. به‌نظر می‌رسد تا وضع چنین باشد و فرهنگ و محصولات فرهنگی در چرخه اقتصادی قرار نگیرند و حضور خود را توجیه نکنند باید شاهد تأثیرات ناگوار حوزه اقتصادی و تصمیم‌گیری‌های مسئولان آن باشیم.
ضمن تأکید بر خواسته اهل قلم که توجه مسئولان را به عنایت بیش از پیش به حوزه فرهنگ خواستارند از اصحاب فرهنگ و هنر باید خواست که به توجیه اقتصادی محصولات خود بیندیشند تا در آینده حتی‌المقدور از وابستگی به نفت و مالیات و بودجه دولتی رهایی یابند.
سردبیر
سیدمصطفی موسوی‌راد
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |