در این مقاله که به نقد و بررسی آخرین تصحیح لیلی و مجنون مکتبی شیرازی (ﻓ.. 928ق؟)، ویراسته حسن ذوالفقاری و پرویز ارسطو اختصاص دارد، کوشش شده تا با تکیه بر دست‌نوشته­­­های مورد استفاده مصححان و ضوابط تصحیح انتقادی، به بازنگری و نقد موارد قابل تأمل در چاپ مذکور پرداخته شود. بررسی­ها نشان می­دهد که لیلی و مجنون مصحَّح ذوالفقاری و ارسطو، نسبت به دو تصحیح چاپ­شده پیشین، یکی به‌اهتمام اسماعیل اشرف (1343ش) و دیگری به‌سعی جوره­بیک نذری (1373ش)، از ­لحاظ شمارِ نسخ مورد استفاده برتری دارد اما ترجیحات مصححان خالی از خلل نیست و در مواردی در مقایسه با یکی از دو چاپ پیشین یا هردو، ضعف و اشکال جدّی دارد. برخی از اشکالات به منقّح نبودن نسخه اساس بازمی­گردد. در مواردی نیز به‌نظر می­رسد که اهتمام­گران، نویسه نسخه را اشتباه خوانده یا ظرائف و قواعد شعر را در حوزه وزن و زبان و معنا مغفول گذاشته­اند. در این نوشتار، لیلی و مجنون مکتبی با بهره­گیری از برخی نسخه­های موجود در کتابخانه­های کشور، بازخوانی شده و پاره­ای از کاستی­های تصحیح اخیر آن بازنموده شده­است.