در این مقاله، کتاب انسانشناسی زبانشناختی،] نوشتۀ الساندرو دورانتی[] که از منابع درسی شناختهشدۀ این زمینه در دنیا است و ترجمۀ فارسی آن بهتازگی منتشر شده، معرفی و نقد شدهاست. آنچه در فصلهای دهگانۀ این کتاب مطرح شده، ترکیبی است از دانش مردمشناسی، جامعهشناسی زبان، تحلیل گفتمان و برخی حوزههای دیگر زبانشناسی. حاصل این ترکیب، بیان نکتهها و تبیینهای نو و قابل تأمل دربارۀ زبان و رابطۀ آن با مفهومهایی همچون فرهنگ، ارتباط و جامعه است. ترجمۀ کتاب، خوب و روان و پیراسته از لغزشهایِ نگارشی و ویرایشی است. درعینحال، بهتر بود که در ترجمۀ شماری از اصطلاحات انگلیسی تأمل بیشتری صورت میگرفت.