دوره 5، شماره 5 - ( بهار 1398 )
جلد 5 شماره 5 صفحات 32-23 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (1397 مشاهده)
سرچشمه اصلی تصوف اسلامی، قرآن و سیره رسولالله است که در هر دورهای، رنگ و جلوۀ خاصی به خود گرفتهاست. ادبیات نیز همواره بستر مناسبی برای پرداختن به مفاهیم صوفیانه بودهاست و از قرن ششم به بعد، شاهد گسترش چشمگیر ادبیات صوفیانه هستیم. صفویان که عقبه صوفیانه پررنگی داشتند، توانستند با اتکا به نیروی صوفیان قزلباش، سلسهای قدرتمند تأسیس نمایند. از این رو، در دوره حکومت صفویان، پیوند تصوف و ادبیات وثیقتر میشود و درآمیختن مضامین صوفیانه با ادبیات سبک هندی، جلوهای خاص به ادب دوره صفوی میبخشد. کتاب تصوف عصر صفوی و ادبیات آن دوره، از معدود آثاری است که به بررسی تصوف و ادبیات صوفیانه دوره صفوی پرداختهاست. این نوشتار، به نقد و بررسی این کتاب پرداخته و کیفیت روند این پژوهش و استنتاج آن را مورد تأمل قرار داده و به موارد خطا و لغزش آن اشاره کردهاست.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |