دوره 5، شماره 5 - ( بهار 1398 )
جلد 5 شماره 5 صفحات 42-33 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (1848 مشاهده)
رئالیسم عرفانی؛ مقایسۀ تذکره‌نگاری تصوف با رئالیسم جادویی با تأکید بر آثار مارکز اثر محمد رودگر در اصل، رسالۀ دکتری او در رشتۀ تصوف و عرفان اسلامی بوده که در سال 1394 از آن دفاع کرده و چاپ اول آن به صورت کتاب، در سال 1396 منتشرشدهاست. او در این اثر با برشمردن شباهت‌ها و تفاوت‌ها میان شیوۀ رئالیسم جادویی (با تکیه بر صدسال تنهایی گابریل گارسیا مارکز) و قصه‌های صوفیانه مندرج در تذکره‌های تصوف (با تأکید بر تذکره‌الاولیای عطار) بر آن است تا به معرفی شیوۀ نوینی در داستان‌نویسی فارسی بپردازد؛ شیوه‌ای، به زعم او، بومی و برآمده از تجربه و نگاه خاص عرفای مسلمان. او علیرغم تفاوت در درونمایه و سایر تفاوت‌های معرفت‌شناسانه و هستی‌شناسانۀ نگاه مؤلفان، قائل به شباهتی ساختاری میان شیوۀ رئالیسم جادویی و روش صوفیه در تذکره‌نگاری است. شباهتی که او را بر آن داشته تا بکوشد با قیاس میان این دو، به شیوه‌ای بومی در روایت داستان‌های فارسی دست یابد. وی همچنین، کوشیدهاست تا یافته‌هایش را در رمان خود (دخیل هفتم، 1395) پیاده سازد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |