دوره 5، شماره 5 - ( بهار 1398 )
جلد 5 شماره 5 صفحات 88-73 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (1494 مشاهده)
پژوهش حاضر به نقد کتاب گوش درد قرن چهارده هجری اثر عباس حبیبی بدرآبادی پرداختهاست. بنا بر مطالعۀ این اثر و نقد آن بر اساس خوانشی پست مدرن، اینگونه استدلال شدهاست که نویسنده با ایجاد یک ژانر ادبی- اجرایی به نام «فرمحتوا» در راستای گشودن فضای شعر پارسی گام موفقی برداشته و از طریق براندازی نظام تفکر ارتجاع ادبی و خلق فرمی مناسب که بتواند به بهترین وجه در خدمت محتوا قرار بگیرد، حرکت قابل توجهی بهسوی مفهوم پست مدرن و بومی کردن آن از طریق ایجاد سازگاری با فرهنگ معاصر سرزمین خود داشته است. این پژوهش، در حوزۀ ادبیات پست مدرن با تکیه بر آرای متفکرانی چون ژان فرانسوا لیوتار، ژان بودریار، ژاک دریدا و میشل فوکو شکل گرفته است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |