گونه‌ها و مقوله‌های پدید آمده در عرصه فرهنگی- ادبی پس از انقلاب اسلامی، آن اندازه کثرت و گستردگی یافته‌است که ضرورت تدوین پژوهشی جامع درباره همه مدخل‌ها و مباحث مطروحه در ادبیات انقلاب اسلامی احساس شود. تألیف کتاب پژوهش‌نامه ادبیات انقلاب اسلامی و دفاع مقدس نیز با همین انگیزه برای نقد و بررسی قالب‌ها و گونه‌های مختلف ادبی در سه دهه گذشته بوده‌است. این کتاب با حجمی قابل توجه، از این امتیاز بهره‌مند است که به همه مباحث و آثار تولید شده در عرصه شعر، داستان، خاطره، زندگی‌نامه، سفرنامه، نثرهای کوتاه، نقد، طنز، ادبیات کودک و نوجوان، پژوهش‌های حوزه انقلاب و معرفی نام‌آوران، پرداخته‌است.

در این مقاله با ارج‌گذاری نسبت به امتیازهای این پژوهش، به برخی کاستی‌های کتاب در دو بخش نقد محتوایی و نقد شکلی، توجّه شده‌است. عمده‌ترین نقد محتوایی، یک‌سویه‌نگری در طرح و نقد آثار و پس از آن حجم نامتعادل نمونه‌هاست. پریشانی و ناهماهنگی در ارجاعات نیز از مهم‌ترین کاستی‌ها در نقد شکلی شناخته شده‌است.