در رمان وقایع غریب غیب شدن سعید ابونحس خوشبدبین اثر امیل حبیبیِ فلسطینی، تصاویر ادبی، عناصر بومی، روابط بینامتنی، ارجاعات تاریخی، کنایه‌های سیاسی و زبان آیرونیک با ایجاز و تراکمی ماهرانه در هم‌ تنیده و متنی منسجم و استوار و اثرگذار ساخته‌ و کار ترجمۀ آن را بسیار دشوار کرده‌اند. نخست عطاء‌الله مهاجرانی و پس از او، احسان موسوی خلخالی دست به ترجمۀ این رمان زده‌اند. این مقاله با معرفی رمان، ذکر عوامل یادشده تحت عنوان دشواری‌های ترجمه و اشاره‌ای به رویکرد مترجمان آغاز می‌شود، با بررسی مقایسه‌ای ترجمه‌ها در برش‌هایی از متن رمان ادامه می‌یابد و با واکاوی مشکلات اختصاصیِ هر ترجمه به پایان می‌رسد. این بررسی نشان‌دهندۀ مشکلاتی با سطوح گوناگون در ترجمه‌هاست. مواردی از فروکاستن سطح ادبی متن، درنیافتن اشارات و تلمیحات گوناگون و ضعف در انتقال مقصود نویسنده به زبان فارسی در هر دو ترجمه هست. ضعف‌هایی که معنا را به‌کلّی مختل می‌کند، در ترجمۀ مهاجرانی بسیار است و در ترجمۀ موسوی انگشت‌شمار.