به‌دنبال سیر عرفان­‌پژوهی در ادبیات فارسی، در چند سال اخیر ساختار، صورت و زبان آثار عرفانی نیز مورد توجه قرار گرفت و کتاب­های چندی پیرامون آن نوشته‌شد. در این میان، یکی از موارد مهمی که بیش از پیش مورد توجه پژوهش‌گران قرار گرفته بحث درباره زبان، ساختار و محتوای قصص و حکایات منثور و منظوم عرفانی بوده‌است. از جمله آثاری که در این زمینه نگارش یافته، کتاب تعریف، تبیین و طبقه‌­بندی قصه‌­های عرفانی از آقای قاسم هاشمی‌نژاد است. این کتاب با وجود محور قرار دادن سؤالاتی اساسی درباره چندی و چونی قصص عرفانی، دچار برخی ضعف‌­های ساختاری، نگارشی، اصطلاحی است که در این نوشتار به آن‌ها پرداخته‌ خواهدشد.