TY - JOUR T1 - TT - مروری بر مجموعه شعر ساکن چو آب و روان چون ریگ، اثر تقی پورنامداریان JF - litbr JO - litbr VL - 2 IS - 9 UR - http://litbr.faslnameh.org/article-1-481-fa.html Y1 - 2017 SP - 257 EP - 264 N2 - کسانی که با کلاس‌های درس استاد پورنامداریان آشنایند -و کمتر کسی است که با ادبیات فارسی سرو کاری داشته‌باشد و از این دایره بیرون باشد– می‌دانند که چه صبورانه نقشه راه اقلیم ادبیات فارسی را ترسیم کرده‌است و سال‌های سال با ایمانی شگفت‌آور راه و مسیری را که خود برگزیده ادامه داده‌است اما شعرهای استاد جنبه‌های کمتر پیدا و بیش‌تر ناپیدای روح و ضمیر او را به نمایش می‌گذارد. استاد در این شعرها صبوری است بی‌تاب، خسته‌ای است پویان، امیدواری است نومید، عاشقی درد هجران کشیده و مجنونی در پی معبود ناپیدای خویش آبله‌پای دویده... این چهره استاد برای ما شاگردان و مخاطبان کارهای علمی ایشان کمتر آشناست. در این شعرها پورنامداریان با زبانی آهنگین جویبار روح خود را زمزمه می‌کند: تنهایی، درد و اضطرابی که سالیان عمرِ او را از تلخ‌کامی‌هایی عمیق انباشته است از سطر سطر شعر او هویداست. M3 ER -